Hoe zeg je? Splagchnizomai. Het is een Grieks woord en betekent iets als ‘met innerlijke ontferming bewogen’. Het woord komt een aantal keer in de Bijbel voor en beschrijft wat we voelen als we te maken krijgen met pijn of lijden van anderen. Je wordt zo diep geraakt dat je er vanbinnen iets met je gebeurt. Pijn in je binnenste die je in beweging brengt en je leven zomaar kan veranderen.
Afgelopen zomer las ik hierover in een soort vakantiedagboekje dat Compassion Nederland had uitgebracht. Een boekje met overdenkingen aan de hand van dit thema. Het raakte me. En het inspireerde me, ook in mijn werk als mediator. Waarom? Daarover deel ik graag iets met jullie.
Ongeveer tien jaar geleden merkte ik dat mijn werk me niet meer zo veel voldoening gaf. Ik was als bedrijfsjurist dagelijks bezig met het recht en vooral met alles wat daarin mis kan gaan. Dat was best belangrijk en waardevol voor diegenen om wie het ging, maar ik wilde meer en explicieter werken en meebouwen aan Gods koninkrijk op aarde. Zeker toen ik meer leerde over Gods hart voor gerechtigheid. In ruim tweeduizend Bijbelteksten komt dat terug en ik ontdekte hoe dat concreet werd in de roeping en het leven van Jezus (Lucas 4:18-21). Jezus voelde die splagchnizomai bij de ontmoetingen die Hij had met mensen die in de knel zaten. En zij voelden zich op hun beurt welkom en gezien. En die ontferming kwam natuurlijk in ultieme vorm tot uitdrukking op Goede Vrijdag en Pasen, waaraan we juist deze maand terugdenken.
Iets van die innerlijke ontferming herken ik bij mezelf en ik leer steeds meer om dat in te zetten. Om in beweging te komen. Hoe? Door op te staan tegen onrecht. Door een stem te zijn voor hen die geen stem hebben. Dichtbij en ver weg. Door mijn talenten in te zetten om recht te doen. Ik wil een hersteller zijn. Een vredestichter. In mijn gezin, in de kerk en ook in mijn werk. Daarom koos ik er in 2019 voor om naast mijn werk als bedrijfsjurist ook als mediator aan de slag te gaan. Ik deed de opleiding en werk intussen al een aantal jaren als registermediator. Vaak – maar soms ook helemaal niet, trouwens – gedreven door die innerlijke bewogenheid wil ik me inzetten om de partijen bij een conflict op weg te helpen naar een duurzaam herstel van hun relatie. Zakelijk, persoonlijk of anderszins. En als dat lukt, dan vind ik daarin de voldoening die ik zocht.
En waarom ik dit met jullie deel? Om jullie – of je nu collega-mediator bent of gewoon vanuit interesse deze blog leest – te bemoedigen en aan te moedigen. Om gedreven door die ontferming in beweging te komen. Om te werken aan herstel van relaties en te zoeken naar vrede tussen mensen, in je eigen leven of in dat van anderen.
Tijdens de mediationopleiding leerde ik dat je als mediator je eigen ‘gereedschapskist’ bent. Hoe mooi is het om dan niet alleen je hoofd maar ook je hart te kunnen laten spreken bij het aannemen en behandelen van zaken. Durf gebruik te maken van je eigen karakter, talenten en zeker ook van je diepste drijfveren. Laat de splagchnizomai je inspireren. Dat zou zomaar es levensveranderend kunnen zijn.
Klaas Jan Huberts, interim-jurist en mediator
April 2023